72. Koğuş Orhan Kemal

Alıntı #1, Sayfa 14: 
Kırışmıştı ama, bir günden bir güne, “Babanı öldürenleri unut, onları Allah’a havale et. Baban gibi seni de kaybetmek istemem. Beni bu yeryüzünde sahipsiz bırakma!” dememişti, tam tersi, “Babanın kanını yerde korsan sütüm haram olsun. Öte dünyada iki elim yakanda!” diye kışkırtmıştı. 

Açıklama
Ahmet Kaptan’ın hapse atılma sebebi, babasını öldüren amcaoğullarını öldürmesidir. Annesinin Ahmet Kaptan’a söylediği bu sözler, intikam kavramının önemine vurgu yapar. Ahmet Kaptan, babasını öldürenleri unutup “Allah’a havale etme” şansına bile sahip değildir ve bu sebeple kendisini bir hapishanenin en kötü koğuşunda bulur. 
 
Alıntı #2, Sayfa 16: 
72. Koğuş, bütün cezaevlerinde olduğu gibi, cezaevinin en yoksul, yoksul olduğu için de en pis koğuşuydu. Buranın insanları ayağa kalkmış birer solucandılar. 

Açıklama
İkinci, üçüncü ve dördüncü alıntılarda göreceğiniz cümleler, Arka Plan bölümünde daha detaylı olarak açıklamaya çalıştığımız adembaba kavramının romanın anlatıcısı ve etraftaki diğer karakterler tarafından nasıl değerlendirildiğini net bir şekilde gözler önüne serer. 
 
Alıntı #3, Sayfa 17: 
Canlıdırlar, delinmiş bir boğazları vardır, yaşayacaklardır. Yaşamlarının yurda, ulusa herhangi bir faydası olup olmadığını düşünmeden, yurdu, ulusu hatırlarından geçirmeden, bir bit, bir solucan, bir hamamböceği, herhangi bir tek hücreli gibi, bir yosun gibi yaşayacaklardır yaşayabilecekleri yere kadar. 
 
Alıntı #4, Sayfa 60: 
“Niye başefendi? Biz insan değil miyiz?”
 
“Değilsiniz ya, insan mısınız? İnsan olanın 72. Koğuş’ta işi ne?” 
 
Alıntı #5, Sayfa 58: 
“Bana kalsa oturmam ama, Kaptan…”
“Orada mı kalacak?”
“Öyle görünüyor. Serserilere para verdi. (…) Tutmuş tencere kaynatıyor adembabalara. Yahu bırak be dedim, Allah’ın acımadıklarına sen mi acıyacaksın?” 


Açıklama
Bu alıntı, hem konuşan Berbat’ın adembabalara karşı yaklaşımını, hem de onlar için kendi parasını feda eden Ahmet Kaptan ile, ilk fırsatta arkadaşlarına sırt çeviren Berbat arasındaki karakter farkını ortaya koyar. 
 
Alıntı #6, Sayfa 94: 
Akşam koğuşa dönen Kaptan ne yatağının farkına vardı, ne de yorganla ötekilerin. Var mıydı böyle şeyler? Ne sordu, ne aradı. Pencereye her zamanki gibi tünedi (…) 

Açıklama
Romanın ilk bölümlerinde iyi niyetli, koğuşun daha rahat, daha insanca yaşanabilecek bir hale gelmesi için elinden geleni yapan Ahmet Kaptan, hikayenin son bölümünde artık hiçbir şeyi umursamayan, kendisini Fatma’ya karşı duyduğu aşk içinde kaybetmiş bir adam haline gelir.
 
Altından alınan ve satılan yorganının bile farkına varmaz.
 
canlı bahis siteleri rulet siteleri bahis siteleri yeni giris casino siteleri bahis siteleri free spin veren siteler casino siteleri deneme bonusu bahis siteleri canlı casino siteleri slot siteleri grandpashabet betwoon