Dokuzuncu Hariciye Koğuşu Peyami Safa

Alıntı #1, Sayfa 6: 
Düşük başlar hafif kalkar, büyük kapıya doğru hafifçe eğilir ve tekrar eski vaziyetine döner; herkes kendi üstünde toplanan dikkatini başkasına pek az ayırır, hem de onlar ilk gördüklerini bile eskiden tanıyorlarmış gibidirler, aralarında kandan fazla akrabalık vardır; acının ve korkunun birleştirdiği müşterek bir manevi aileye mensup olduklarını hissederler, emindirler ki insanlar arasında sabretmesini, beklemesini onlar kadar bilen yoktur.

Açıklama
Romanın henüz ilk sayfalarında bulunan bu cümleler, Anlatıcı’nın çocuk hastanesinde sıra bekleyen çocuklar ile ilgili yazdığı gözlemleri içerir. Bu pasaj, buradaki trajik durumu ifade etmenin ötesinde, yazarın roman boyunca sürdüreceği edebi üslubu yansıttığı için de önemlidir.
 
Alıntı #2, Sayfa 12: 
Felaketinizi başka biriyle taksim etmek saadettir, fakat annelerle değil, annelerle değil. Annelere anlatılan kederler taksim değil, zarbedilmiş olur: Çocuklarının felaketini iki kat şiddetle hisseden anneler, bu ıstıraplarını çocuklarına fazlasiyle iade ederler; böylece keder anadan çocuğa ve çocuktan anaya her intikal edişinde büyüdükçe büyür.
 
 
Alıntı #3, Sayfa 71: 
En basit içtimaî dâvaları anlamayacak kadar yabancı tesirler altında şahsiyetlerini kaybeden bu insanlarla münakaşaya mecbur olmanın küçüklüğünden muzdariptim. Türkiye’de ecnebi mekteplerin kuvvetli silindirleri altında yamyassı olan bu kafaların kesilmesinden başka çare görmüyordum.

Açıklama
Romanın dönüm noktası, Paşa’nın evinde, Dr. Ragıp’ın da katıldığı akşam yemeği sahnesidir. Bu ana kadar saygılı, ılımlı, sakin, zayıf bir genç gibi gözüken Anlatıcı, bu sahnede fikirlerini öyle bir şiddetle savunur ki, bu hem Paşa’yla, hem de Nüzhet’le arasını tamamen bozar. Üstelik, kimsenin yüzüne söylememesine rağmen, kendi kendine düşündüğü bu cümleler, aslında savunmasını belli bir ölçüde bıraktığını, düşüncelerinin asıl boyutunu ifade etmediğini de gösterir.

Romanın başından beri çok iyi anlaştığı, kendisini çok seven paşanın “kafasının kesilmesi gerektiğini” ima eden bu düşünceler, Anlatıcı’ya daha önce romanda görülmeyen, bir anda patlayan bir şiddet ekler.
 
Alıntı #4, Sayfa 88: 
Vücudumun büyük bir parçasını kaybetmek hayaline bir saniye katlanamıyorum, içime baygınlık geliyor, ellerimle hasta bacağı tutuyorum ve onun ölümünü kendi ölümümden daha dehşetli buluyorum.

Açıklama
Anlatıcı, hastalığını kökten çözmek için bacağını kesme önerisi yapıldıktan sonra ciddi bir korku yaşar. Ne pahasına olursa olsun bacağını kaybetmemeye karar vermesi, bu cümlelerle ifade edilir.
  
canlı bahis siteleri rulet siteleri bahis siteleri yeni giris casino siteleri bahis siteleri free spin veren siteler casino siteleri deneme bonusu bahis siteleri canlı casino siteleri slot siteleri grandpashabet betwoon