Alıntı #1, Sayfa 84:
Ezcümle bu akla gelmez maceraya atılış neden icap ediyor? Bektaşilik nerede, Nigar nerede? Terbiyesi, zekası, iktisap ettiği malumat, hayat tarzı, düşünüşü, giyinişi, hep buna zıd değil mi?
Açıklama
Romanın ortalarına doğru Macid tarafından hatıra defterine yazılan bu cümleler, onun kendi sosyal çevresinden biri olan Nigar’ın Bektaşilere katılmasını ne kadar şaşırtıcı bulduğunu gösterir.
Ezcümle bu akla gelmez maceraya atılış neden icap ediyor? Bektaşilik nerede, Nigar nerede? Terbiyesi, zekası, iktisap ettiği malumat, hayat tarzı, düşünüşü, giyinişi, hep buna zıd değil mi?
Açıklama
Romanın ortalarına doğru Macid tarafından hatıra defterine yazılan bu cümleler, onun kendi sosyal çevresinden biri olan Nigar’ın Bektaşilere katılmasını ne kadar şaşırtıcı bulduğunu gösterir.
Alıntı #2, Sayfa 131:
Mağrur ve mütehakkim Ziba Hanımefendi’ye bir şımarık çocuk rolü oynadı. Şuh ve havai Nasib Hanım’dan ise arasıra, birtakım el ve dil şakaları yapmak suretile kâm aldı. Sadedil ve mutekidleri [saf yüreklileri] ağlamak ve ilahilerle, geçkin ve cesaretsizleri rakı ve şarkılarla, sefih ve tecrübekar olanları da karanlıklarda ani hamlelerle zabtetti. (…) Bu ürkek şikar ise çoktan ağa düşmüş sayılır.
Açıklama
Nur Baba’nın kadınlara karşı yaklaşımlarını açıklayan bu alıntılar, onun Nigar’a karşı duyduğu “ilahi” aşkın da aslında bir numara olduğunu kanıtlar niteliktedir. Nigar’ı tanıdığı andan beri onu elde etmek için pek çok şey yapan, hatta Nigar tarafından reddedildiğini ve aşağılandığını düşününce krizler, nöbetler geçiriyormuş gibi gözüken Nur Baba, aslında kadınları çözümlemek ve onları karakterlerine göre elde etmek için stratejiler geliştirmek konusunda yetenekli bir adamdır. Bu alıntılar, onun Nigar’ı nasıl elde ettiğini de açık bir şekilde ortaya çıkar.
Mağrur ve mütehakkim Ziba Hanımefendi’ye bir şımarık çocuk rolü oynadı. Şuh ve havai Nasib Hanım’dan ise arasıra, birtakım el ve dil şakaları yapmak suretile kâm aldı. Sadedil ve mutekidleri [saf yüreklileri] ağlamak ve ilahilerle, geçkin ve cesaretsizleri rakı ve şarkılarla, sefih ve tecrübekar olanları da karanlıklarda ani hamlelerle zabtetti. (…) Bu ürkek şikar ise çoktan ağa düşmüş sayılır.
Açıklama
Nur Baba’nın kadınlara karşı yaklaşımlarını açıklayan bu alıntılar, onun Nigar’a karşı duyduğu “ilahi” aşkın da aslında bir numara olduğunu kanıtlar niteliktedir. Nigar’ı tanıdığı andan beri onu elde etmek için pek çok şey yapan, hatta Nigar tarafından reddedildiğini ve aşağılandığını düşününce krizler, nöbetler geçiriyormuş gibi gözüken Nur Baba, aslında kadınları çözümlemek ve onları karakterlerine göre elde etmek için stratejiler geliştirmek konusunda yetenekli bir adamdır. Bu alıntılar, onun Nigar’ı nasıl elde ettiğini de açık bir şekilde ortaya çıkar.
Alıntı #3, Sayfa 157:
Eyvallah!.. Bektaşiliğin felsefesi bu değil mi? Hep bu kelimenin ifade ettiği manadan çıkmıyor mu? Eli kalbin üzerine koymak, başı öne eğmek, tevazuun, mahviyetin, ruhani zevkine nefsini terketmek; hakarete, eza ve cefaya, küfre karşı: “Eyvallah, eyvallah!” demek, Tarikatın bütün sırrı, bu yüksek gayeye ermekten başka ne olabilir?
Açıklama
Romanın sonunda kendisini tamamen Bektaşiliğe adayan Nigar, bu tarikatı kendi cümleleriyle bu ve bir sonraki alıntıda göreceğiniz şekilde tanımlar.
Eyvallah!.. Bektaşiliğin felsefesi bu değil mi? Hep bu kelimenin ifade ettiği manadan çıkmıyor mu? Eli kalbin üzerine koymak, başı öne eğmek, tevazuun, mahviyetin, ruhani zevkine nefsini terketmek; hakarete, eza ve cefaya, küfre karşı: “Eyvallah, eyvallah!” demek, Tarikatın bütün sırrı, bu yüksek gayeye ermekten başka ne olabilir?
Açıklama
Romanın sonunda kendisini tamamen Bektaşiliğe adayan Nigar, bu tarikatı kendi cümleleriyle bu ve bir sonraki alıntıda göreceğiniz şekilde tanımlar.
Alıntı #4, Sayfa 158:
Nigar Hanım, kendi kendine: “Sevmek, daima sevmek! Karşınızdakinden hiçbir şey beklemeksizin, daima kendimizden vermek, esef etmemek, pişman olmamak, sevmek, daima sevmek diyordu.
Nigar Hanım, kendi kendine: “Sevmek, daima sevmek! Karşınızdakinden hiçbir şey beklemeksizin, daima kendimizden vermek, esef etmemek, pişman olmamak, sevmek, daima sevmek diyordu.
