Orhan Kemal’in en çok okunan romanlarından biri olan 72. Koğuş, baştan sona bir cezaevinde geçer. Cezaevinin en yoksul, en kötü, en sefil bölümü olan 72. Koğuş, romanın başında yaşanan beklenmedik bir gelişmenin ardından hızla değişmeye başlar.
 
Orhan Kemal’in yaklaşık yüz sayfalık bu kısa romanı, bir taraftan hapis hayatının farklı boyutlarını ön plana çıkarırken, diğer taraftan da yalnızca hapishanelerde değil, hayatın her anında karşımıza çıkan “kötülüklerden” bahseder. Açgözlülüğü, yalancılığı ve insan ilişkilerinin sahteliğini açık bir şekilde gözler önüne seren eser, Türk Edebiyatı’nın en tanınmış “hapishane romanlarından” bir tanesidir.