Türk Edebiyatı’nın en önemli yazarlarından biri olan Ahmet Hamdi Tanpınar’ın ilk romanı Mahur Beste, aynı zamanda yazarın en kısa romanı olma özelliğini de taşır. Behçet Bey isimli tuhaf, çekingen, içine kapalı bir karaktere yoğunlaşarak başlayan eser, daha sonra Behçet Bey’in hayatına giren farklı insanların hayatlarından parçalar aktarır ve gerçek anlamda bir finale ulaşmadan sona erer. Öyle ki, eserin sonunda Ahmet Hamdi Tanpınar’ın, Behçet Bey’e hikayesini neden tamamlamayacağını açıkladığı bir mektup yer alır.
 
Yapı olarak klasik bir romandan ayrılan Mahur Beste, düzenli bir giriş – gelişme – sonuç mantığı izlemez, bunun yerine farklı hayatlardan, farklı anları sunar. Tanpınar, bu yapı üzerinden doğu – batı, insan doğası, insan – eşya ikilemi gibi pek çok temaya değinir.
 
Yazarın bu romanda kullandığı karakterler, motifler ve temalar, çoğu zaman bir nehir romanın parçaları olarak değerlendirilen Huzur ve Sahnenin Dışındakiler eserlerinde de kullanılır.