Öykü ve çocuk kitaplarıyla da tanınan yazar Nezihe Meriç’in yetmiş sekiz sayfalık kısa romanı Alacaceren’in birkaç farklı konuyu bir arada ele aldığı söylenebilir. Romanın merkezinde iki karakter, Bengi ve Gün bulunur. Anneleri ve babaları anlaşamadıkları için ayrıldıktan sonra, Bengi ve Gün dedeleri tarafından yetiştirilir.
 
Nezihe Meriç, bir taraftan Bengi ve Gün’ün hayatlarından sahneler sunup, bu “geçimsiz” aile ortamının onları nasıl etkilediğini gösterirken, diğer taraftan kurmaca eserlerin doğası ile ilgili sorular da sorar. Yazar olmak isteyen Bengi’nin yazdıklarından parçalar sunulması, Alacaceren’i “postmodern” olarak tanımlanan edebiyat eserlerinin de iyi bir örneği haline getirir.