Halide Edib Adıvar'ın 1922 yılında, Kurtuluş Savaşı devam ederken tefrika edilen Ateşten Gömlek romanı, Türk Edebiyatı'nda bu konuyu ele alan ilk roman olarak hatırlanır. Savaşta iki bacağını kaybeden ve kafasından vurulan Peyami'nin hastanede yazdığı hatıralarından oluşan roman Kurtuluş Savaşı'nın pek çok boyutunu gözler önüne serer. 

Şişli'de başlayan hatıralar, İzmir ve İstanbul'un işgallerinden sonra bu verilen tepkileri, I. Dünya Savaşı'nın sonunu ve Anadolu'da başlayan düzensiz işgal hareketlerini aktarır. Sıradan bir hariciye memuru olan Peyami; Cemal, İhsan ve Ayşe sayesinde Milli Mücadele fikrine inanır ve sonunda onlarla birlikte Anadolu'ya geçer. 

Cemal ve İhsan'ın aksine asker olmayan Peyami'nin bir yandan yurt sevgisiyle, diğer yandan da kendini onlara kanıtlama isteğiyle Kurtuluş Savaşı'na destek verme süreci, İhsan ve Ayşe arasındaki aşk ilişkisi ile birlikte ele alınır. 

Ateşten Gömlek, yalnızca ele aldığı konu, savunduğu milli değerler ve merkeze koyduğu karakterler nedeniyle değil; Vurun Kahpeye, Yaban ve Ankara gibi pek çok tanınmış eseri de içeren "Kurtuluş Savaşı Romanı" türünün kurucu metni olması nedeniyle de Türk Edebiyatı'nın klasiklerinden biri haline gelmiştir.