Ahmet Hamdi Tanpınar’ın Milli Mücadele yılları sırasında İstanbul’u konu aldığı romanı Sahnenin Dışındakiler, merkeze genç bir doktor olan ana karakter Cemal’i yerleştirir. İlk bölümde Cemal’in İstanbul’da geçirdiği gençlik yıllarını, ikinci bölümde ise 1920 yılında geri döndüğü bu şehirde yaşadıklarını anlatan romanın öne çıkan boyutu, Cemal’in birlikte büyüdüğü Sabiha’ya duyduğu aşktır.
 
Ancak bu ifadeyi kullanırken, romanın önemli bir boyutunun da altını çizmek gerekir. Ahmet Hamdi Tanpınar’ın pek çok eseri gibi, bu romanda da öne çıkan “olaylar” ve “yaşananlar” değil; düşünceler, tespitler, gözlemler ve fikirlerdir. Yazarın, dilin estetik güzelliğine verdiği önem bu romanda da rahatlıkla görülebilir.
 
Sahnenin Dışındakiler; Ahmet Hamdi Tanpınar’ın daha önce yayınlanan iki romanı, Mahur Beste ve Huzur ile konu açısından da bazı devamlılıklar gösterir. Arka Plan bölümümüzde daha detaylı okuyabileceğiniz gibi, bu üç kitap bir nehir romanın parçaları olarak değerlendirilmiştir.