Nevin
Vildan Bey
Özdemir / Biletçi Çocuk / Cemal
,Romanda gerçek anlamda detaylandırılan tek karakter, iç dünyasını yakından takip ettiğimiz Nevin olur.
Hikayeyi gözünden takip ettiğimiz Nevin, romanın tek ana karakteridir. Babasının görevi nedeniyle yıllarca Avrupa’da yaşamış, orada eğitim almış, dört dil öğrenmiş ve Türkiye’ye geri dönüp Özdemir ile evlenmiştir. Kendisi de gazetecilik yapmasına karşın, ne bu mesleği, ne de meslek grubundaki diğer insanları gerçek anlamda sevmektedir.
Hem evli olduğu dönemde Özdemir’le, hem Cemal ile konuşmalarında oldukça samimi davranan, bir erkek gibi argo kullanan, özellikle içinde bulunduğu köy ortamında, bir kadından beklenmeyecek şekilde hareket eden, erkeklerle kahvede oturup tavla oynayan Nevin, kendisiyle ilgili çıkan dedikodulara aldırmayacak bir yapıda gibi gözükmektedir. Buna karşın, en korktuğu şeyin küçük görülmek olduğunu, kendisini insanlardan her zaman daha aşağı, daha küçük gördüğünü ve başkalarının da böyle düşünmesinden korktuğunu açıkça belirtir1.
Romanın ilerleyen sayfalarında Sait Faik, Nevin’in davranışlarının ve genel tutumunun ardında bir “anlaşılma isteği” olduğunu ima eder. Nevin insanların kendisini anlamak için uğraşmasını “(…) bütün bu zahiri kayıtsızlığın, hafifmeşrep, bayağı lakırdıların arkasındaki Nevin’i keşfetmeye çalışmasını ister2. Fakat içinde bulunduğu toplumda, bunun gerçekleşmesi mümkün değildir – romanın toplumsal anlamda getirdiği en önemli eleştirilerden bir tanesi de budur.
Romanın sonunda Nevin, bu hislerini bir anlamda aşarak, insanların kendisini anlamasına, başka insanlara göre tanımlanmasına gerek kalmayacak bir hayata atılır. Kendisinden beklenen bu olduğu için Özdemir gibi biriyle evlenen, daha sonra da romanlarda, hikayelerde gördüğü kişileri hatırlattığı için Cemal ile birlikte olan Nevin, kendisini bu ilişkilerle tanımlama durumundan kurtulur ve yeni bir isimle hayata sıfırdan başlar. Artık Gazeteci Özdemir’in karısı veya “Konsolosun kızı” olarak değil, Ayşe olarak hayatına devam edecektir.
1 s. 16
2 s. 70
,Romanda gerçek anlamda detaylandırılan tek karakter, iç dünyasını yakından takip ettiğimiz Nevin olur.
Nevin’in babası Vildan Bey, romanda Nevin’den sonra en çok yer alan, kişiliği ve iç dünyası hakkında en çok bilgi verilen karakterdir. Yıllarca Avrupa’da konsolosluk görevi yürüttükten sonra Türkiye’ye dönen ve İstanbul yakınlarında bir köye yerleşen Vildan Bey, burada anılarını yazmakla uğraşmaktadır.
Vildan Bey’in, anılarını yazmanın ötesinde, bu anıların içinde yaşadığı da söylenebilir. Nevin, mutlu bir hayat yaşayan ve istediği her şeyi elde etmiş olan Vildan Bey’in “gözlerinin hala 1924 Parisi’nin Mont Parnasse kahvelerinde şakıdığını” anlatır, Vildan Bey kızına "cennetteki insanların baktığı" gibi gülümser1.
Vildan Bey ile Nevin arasında saygıya dayalı, son derece modern bir ilişki vardır. Vildan Bey kızının hayatına hiçbir şekilde karışmaz, onun istediği gibi yaşamasına izin verir. Bu durum köyde kızı hakkında çeşitli dedikoduların çıkmasına sebep olsa da, Vildan Bey bunları umursamaz.
Fakat, bu durum zaman zaman kayıtsızlık boyutlarına varmaktadır. Eşi Fazıla Hanım, kızının Cemal ile ilişkisinin ne gibi sorunlar yaratabileceğini endişe ile kendisine aktardığında, Vildan Bey “Bütün bunları ben düşünmüyor muyum sanıyorsun? Düşünüyorum elbet. Ben de hayvan değilim a!” diyerek cevap verir, fakat anlatı devam eder: “Hayır, Vildan Bey bütün bunları düşünmüyordu.”2
Vildan Bey, hayatta “tatmin edilmemiş hiçbir arzusu kalmayan”, “ölümü rahatça bekleyen” bir karakterdir, artık hayattan bir beklentisi, yapmak istediği bir şey kalmamıştır ve ne zaman gözünü kapasa, sadece saadet ve zevk hatıraları bulur. Bu nedenle, kızını çok sevmesine ve onu tamamen serbest bırakmasına rağmen, Nevin’in mutluluğu ile gerçek anlamda ilgilendiği söylenemez.
1 s. 24
2 s. 75
,Romanda gerçek anlamda detaylandırılan tek karakter, iç dünyasını yakından takip ettiğimiz Nevin olur.
Roman boyunca Nevin’in ilgi duyduğu bu üç karakter, Supervielle’in hikayesine göre yorumlanabilir.
Nevin’in eski kocası Özdemir, ona benzeyen bir sosyal statüden gelmektedir. Avrupa’da eğitim görmüş, dört yabancı dil bilen “Konsolos Kızı” Nevin’in, “Gazeteci Özdemir” ile evlenmesi, pek çok açıdan mantıklı bir durumdur. Fakat evli oldukları dönemde bile, Nevin ile Özdemir arasında gerçek bir tutku bulunmaz. Özdemir, Supervielle’in hikayesinin sonunda yorumladığı “züppe”, bir işe yaramayan karakterleri andırır.
Supervielle’in “elleri büyük” tanımına uygun olarak, Nevin tüm erkeklerin ellerine dikkat etmektedir. Chambery’de bir sinemada el ele tutuştuğu adamın ve Biletçi Çocuk’un elleri büyük olarak tanımlanırken, Nevin Özdemir’in ellerine baktığında, tırnakları yenmiş, mide bulandırıcı bir el görür.
Bulundukları konum itibarıyla Nevin’le birlikte olmaları beklenmeyecek Biletçi Çocuk ve Cemal ise, çalışan, çirkin, pazıları sağlam erkekleri temsil eder. Nevin romanlarda, hikayelerde okuduğu bu karakterlere karşı, Özdemir’e göre çok daha ciddi bir tutku hisseder, fakat sonuç olarak onlarla da mutlu olamayacağını anlar.
